-
1 szyje
-
2 zarzucić ramiona na szyję
= zarzucić ręce na szyję -
3 zarzucić ręce na szyję
= zarzucić ramiona na szyję обви́ть рука́ми ше́ю -
4 na szyję
= na łeb -
5 szyja
-i; -je; frzucać się (rzucić się perf) komuś na szyję — to fling one's arms around sb
na łeb, na szyję — headlong
* * *f.Gen. szyi1. anat. (człowieka, zwierzęcia) neck; po szyję up to the chin, up to one's neck; rzucić się komuś na szyję fling one's arms around sb; objęła go za szyję she threw her arms round his neck; zapiąć się pod szyją button one's coat l. shirt under one's chin; miał koszulę rozpiętą pod szyją his shirt was open at the neck; chustka na szyję neckerchief; na łeb, na szyję pot. headlong, headfirst; wyciągać szyję crane one's neck; być komuś kamieniem (młyńskim) u szyi be a millstone around sb's neck.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szyja
-
6 szy|ja
f 1. (część ciała) neck- zapięty pod szyję buttoned up to the neck- sweter zapięty pod szyję a sweater buttoned up high under the neck- nosić coś na szyi to wear sth round one’s neck- rzucić się komuś na szyję to fling a. throw one’s arms around sb’s neck- wyciągać szyję to crane one’s neck- woda sięgała (mu) po szyję the water was neck-deep, the water was up to his neck2. (zwężona część naczynia) neck- z koszy wystawały szklane szyje gąsiorów the glass necks of the demijohns stuck out of wicker baskets■ dawać sobie w szyję pot. to have a drop of the hard stuff- mieć kamień młyński u szyi to have a millstone round one’s neck- mieć nogi (aż) po samą szyję to be all legsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szy|ja
-
7 łeb
сущ.• башка• глава• голова• головка• заглавие• название• начальник• обух• руководитель• шеф* * *pot. łeb разг. башкаczoło лоб* * *♂, Р. łba 1. голова ž (животного);2. разг. башка ž;zakuty \łeb тупая башка; tęgi \łeb (умная) голова (о человеке);
3. тех. головка ž;● kocie łby булыжная мостовая;na \łeb, na szyję а) сломя голову, очертя голову;
б) стремглав, стремительно; в) (doszczętnie) наголову;pobić na \łeb, na szyję разбить наголову;
ukręcić \łeb a) komuś свернуть голову (шею) кому-л.;б) czemuś не дать ходу чему-л., замять что-л.; coś wzięło w \łeb разг. что-л. провалилось (пошло прахом)* * *м, Р łba1) голова́ ż ( животного)2) разг. башка́ żzakuty łeb — тупа́я башка́
tęgi łeb — (у́мная) голова́ ( о человеке)
3) тех. голо́вка ż•- na łeb- na szyję
- pobić na łeb -
8 zarzucić
глаг.• забросать• забросить• закидать• закинуть• запрокинуть• зашвырнуть• упрекнуть* * *zarzuc|ić\zarzucićę, \zarzucićony сов. 1. (за)бросить;\zarzucić naukę забросить учёбу; \zarzucić palenie бросить курить; \zarzucić sieci расставить (забросить) сети;
2. забросать, закидать;\zarzucić pytaniami забросать вопросами;
3. набросить, накинуть;\zarzucić coś na siebie накинуть что-л. на себя; 4. занести nieos., вильнуть;ciężarówka \zarzucićiła na zakręcie грузовик занесло на повороте;
5. komu со обвинить, упрекнуть кого в чём;\zarzucić obłudę обвинить в лицемерии; \zarzucić kłamstwo обвинить во лжи; ● \zarzucić czapkami закидать шапками; \zarzucić ręce (ramiona) na szyję обвить руками шею; \zarzucić worek na plecy взвалить мешок на плечи (на спину);
\zarzucić rynek towarami наводнить рынок товарами+5. obwinie, oskarżyć
* * *zarzucę, zarzucony сов.1) (за)бро́ситьzarzucić naukę — забро́сить учёбу
zarzucić palenie — бро́сить кури́ть
zarzucić sieci — расста́вить (забро́сить) се́ти
2) заброса́ть, закида́тьzarzucić pytaniami — заброса́ть вопро́сами
3) набро́сить, наки́нутьzarzucić coś na siebie — наки́нуть что́-л. на себя́
4) занести́ nieos., вильну́тьciężarówka zarzuciła na zakręcie — грузови́к занесло́ на поворо́те
5) komu co обвини́ть, упрекну́ть кого в чёмzarzucić obłudę — обвини́ть в лицеме́рии
zarzucić kłamstwo — обвини́ть во лжи
•- zarzucić ręce na szyję
- zarzucić ramiona na szyję
- zarzucić worek na plecy
- zarzucić rynek towaramiSyn: -
9 wykręcać
impf ⇒ wykręcić* * ** * *ipf.1. (= kręcąc, odłączać) (śrubę, żarówkę) unscrew; (= demontować) remove.2. (= przekręcać) (szyję, rękę) twist; wykręcić komuś rękę twist sb's arm.3. tel. ( numer) dial.4. (= osuszać) (bieliznę, pranie) wring (out).5. pot. wykręcić komuś numer take sb for a ride.ipf.2. (= robić zwrot) turn; wykręcić się na pięcie turn l. spin on one's heel.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykręcać
-
10 zarzucać
impf ⇒ zarzucić* * *1. (-cam, -casz); perf - cić; vt( rzucając zawieszać) to throw over; ( nakładać na siebie) to throw on; ( porzucać) to give up, to abandon2. vizarzucać coś papierami/kwiatami — to scatter papers/flowers all over sth
( o pojeździe) to skidzarzucić komuś ręce na szyję — to throw lub fling one's arms round sb's neck
* * *ipf.zarzucić pf.1. (= rzucając, zaczepiać, przewieszać) (linę, lasso) dab, noose ( na coś around sth); (plecak, koc, sznur) throw; (wędkę, sieć) cast; ( płaszcz) hang; zarzucać komuś ręce na szyję fling one's arms round sb's neck.2. (= wkładać na siebie w pośpiechu) throw, fling; zarzucać coś na ramiona throw sth about one's shoulders.3. (= rzucając, pokrywać) scatter, strew; ( obowiązkami) swamp ( kogoś czymś sb with sth); ( towarem) saturate; zarzucać kogoś pytaniami bombard sb with questions, fire/shower questions at sb; zarzucać rynek towarami flood/saturate the market with goods.4. (= wytykać) (kłamstwo, zdradę) accuse ( coś komuś sb of sth); taunt, reproach ( coś komuś sb with sth); lay sth at sb's door; trudno komuś/czemuś cokolwiek zarzucić sb/sth is hard l. difficult to fault; nie móc nic sobie zarzucić walk tall; nie mogę mu nic zarzucić I have no fault to find with him.5. (= porzucać) drop, call a halt ( coś to sth); lay aside; (naukę, palenie, obyczaj) give up; (plan, przekonania, zwyczaj) relinquish; (pomysł, plan) ditch, throw/toss/chuck overboard.6. ( o pojeździe) (= wpadać w boczny poślizg) skid, side-slip.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zarzucać
-
11 lecieć
глаг.• бежать• летать• лететь• мчаться• перелетать• полететь• пролетать• проноситься• слетать* * *lec|ieć\leciećę, leć, \leciećiał несов. 1. лететь;\lecieć samolotem лететь на самолёте;
2. разг. бежать, нестись, мчаться;\lecieć na łeb na szyję бежать сломя голову;
3. падать, валиться;\lecieć z rąk валиться из рук;
\lecieć przez ręce слабеть, обвисать на руках у кого-л.;\lecieć z nóg падать с ног;
4. разг. течь, литься;5. перен. бежать, протекать;czas \lecieći время бежит (летит); ● jak \lecieći разг. подряд, без разбора;
\lecieć na coś разг. гнаться за чём-л., зариться на что-л.;\lecieć na kogoś разг. быть неравнодушным к кому-л.;jak \lecieći? разг. как дела?, как поживаешь?;
ceny \leciećą w górę цены поднимаются+2. gonić, pędzić 3. padać 4. ciec, płynąć, lać się
* * *lecę, leć, leciał несов.1) лете́тьlecieć samolotem — лете́ть на самолёте
2) разг. бежа́ть, нести́сь, мча́тьсяlecieć na łeb na szyję — бежа́ть сломя́ го́лову
3) па́дать, вали́тьсяlecieć z rąk — вали́ться из рук
lecieć przez ręce — слабе́ть, обвиса́ть на рука́х у кого́-л.
lecieć z nóg — па́дать с ног
4) разг. течь, ли́ться5) перен. бежа́ть, протека́тьczas leci — вре́мя бежи́т (лети́т)
•- jak leci- lecieć na coś
- lecieć na kogoś
- jak leci?
- ceny lecą w góręSyn: -
12 suknia
сущ.• костюм• наряд• одежда• одеяние• платье• убор• халат* * *sukni|a♀;мн. Р. sukni/sukien 1. платье ň;\suknia
balowa, ślubna, wieczorowa бальное, подвенечное, вечернее платье; \suknia pod szyję закрытое платье;2. уст. одежда, одеяние ň;● nie \suknia zdobi człowieka, ale człowiek \sukniaę посл. не место красит человека, а человек место+1. sukienka 2. ubiór, ubranie, strój
* * *ж, мн P sukni / sukien1) пла́тье nsuknia balowa, ślubna, wieczorowa — ба́льное, подвене́чное, вече́рнее пла́тье
suknia pod szyję — закры́тое пла́тье
2) уст. оде́жда, одея́ние n•- ale człowiek suknięSyn: -
13 szyja
-
14 wisiorek
сущ.• брелок• кулон• подвеска* * *wisior|ek♂, Р. \wisiorekka подвеска ž; висюлька ž; кулон (ozdoba na szyję)* * *м, Р wisiorkaподве́ска ż; висю́лька ż; куло́н ( ozdoba na szyję) -
15 omot|ać
pf — omot|ywać impf Ⅰ vt 1. (okręcić) (sznurkiem, wstążką, liną) to tie up [osobę, paczkę,]; (szalikiem, bandażem) to wrap up [szyję, ramię]- paczka szczelnie omotana taśmą a packet tightly wrapped round with tape- omotała szyję kilkoma sznurami pereł she wound several strings of pearls (a)round her neck2. przen. (uzależnić) [osoba] to inveigle; [namiętność, uczucie] to possess- omotała go żądza władzy he was possessed by a lust for power- tak ją omotał, że zapisała mu swój majątek he inveigled her into willing all her property to him- ta kobieta go omotała the woman twisted a. wound him (a)round her little finger3. (oplątać) [liany, bluszcz] to twine vi (coś round sth)- żyrandol omotany serpentynami/pajeczyną a chandelier festooned with streamers/cobwebsⅡ omotać się — omotywać się 1. (owinąć siebie samego) to wrap (oneself) up (czymś in sth) 2. (okręcić się) [łodygi, bluszcz] to wind, to twine (wokół czegoś around sth); [serpentyna, flaga] to wind (wokół czegoś round sth)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > omot|ać
-
16 pętl|a
f ( Gpl pętli) 1. (na sznurze, drucie) loop; (zaciskająca się) noose- zrobić a. zawiązać pętlę na sznurze to make a noose on a rope- założyć komuś pętlę na szyję to put a noose round sb’s neck- samemu zakładać sobie pętlę na szyję przen. to put one’s head in a noose- pętla się zacisnęła the noose tightened- czuł, jak pętla zaciska się wokół jego szyi he felt the noose tightening around his neck także przen.2. (kształt) loop- rzeka/droga tworzy pętlę the river/road makes a loop- zrobić pętlę (wrócić w to samo miejsce) [turysta, podróżnik] to make a round trip, to take a circular route3. (przystanek) terminus GB, terminal US; (odcinek torów) loop (line)- pętla tramwajowa/autobusowa a tram/bus terminus GB a. terminal US- wsiąść/wysiąść na pętli to get on at the first stop a. terminus/get off at the last stop a. terminus- autobus ma tu pętlę the bus makes its last stop here, this is the bus terminus4. Lotn. (akrobacja) loop- wykonać pętlę to loop the loop5. Komput. loop 6. Myślis. noose 7. (o czasie) loop- znaleźć się w pętli czasu to be stuck in a time loop- moje życie zatoczyło pętlę my life has come full circle8. Żegl. loop knotThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pętl|a
-
17 szy|ć
impf (szyję) vt 1. (łączyć nićmi) to sew- nie lubię szyć I don’t like sewing- sama sobie wszystko szyje she sews a. makes all her own clothes- szyć na miarę garnitur/żakiet to tailor a suit/jacket- ma garnitur szyty na miarę his suit is tailor-made ⇒ uszyć2. pot. (zlecić uszycie) to have [sth] made- szyć sobie sukienkę u krawcowej to have a dress made ⇒ uszyć3. Med. to sew, to stitch [ranę, przetokę] ⇒ zszyć■ szyć komuś buty to put a spoke in sb’s wheel GB, to plot against sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szy|ć
-
18 udu|sić
pf Ⅰ vt 1. (za szyję) to strangle; (zatkać usta i nos) to smother- udusić kogoś rękami/przewodem telefonicznym to strangle sb with one’s bare hands/with a telephone cord- śmierć przez uduszenie (za szyję) death by strangulation; (zatkanie ust i nosa) death by (wilful) suffocation ⇒ dusić2. Kulin. (ugotować) to stew- udusić mięso/jarzyny to stew meat/vegetables ⇒ dusićⅡ udusić się 1. (umrzeć) to be suffocated, to be asphyxiated- udusić się czadem to be asphyxiated by carbon monoxide- otwórz okno, bo się udusimy przen. open the window, otherwise we’ll suffocate in here ⇒ dusić się2. (ugotować się) to stew- mięso już się udusiło the meat has already stewed ⇒ dusić się■ udusiłby kogoś gołymi rękami he could a. would cheerfully strangle sb (with his bare hands)- za to, co zrobił, udusiłabym go gołymi rękami I could cheerfully strangle him for what he didThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > udu|sić
-
19 szyja
-
20 szyja
См. также в других словарях:
na łeb na szyję — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} z czasownikami oznaczającymi szybkie przemieszczanie się: bardzo szybko, pędem, nie zważając na ryzyko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Biec, lecieć, gnać, zjechać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szyja — ż I, DCMs. szyi; lm D. szyj 1. «u człowieka i niektórych zwierząt: część ciała łącząca głowę z tułowiem, wspierająca się na kręgach» Cienka, długa, gruba, krótka, kształtna, smukła szyja. Wygiąć, wyciągać, wyciągnąć, zgiąć szyję. Objąć kogoś za… … Słownik języka polskiego
łeb — 1. pot. Biec, gnać, lecieć, pędzić, uciekać itp. na łeb na szyję, na złamanie karku «biec, uciekać itp. bardzo szybko, co tchu, w wielkim pośpiechu, nie zwracając uwagi na przeszkody i niebezpieczeństwo»: (...) wdział swoje połatane buty i,… … Słownik frazeologiczny
naszyjnik — m III, D. a, N. naszyjnikkiem; lm M. i 1. «ozdoba na szyję» Złoty, srebrny naszyjnik. Naszyjnik z bursztynów. 2. «pas, łańcuch wkładany na szyję bydła lub koni, np. w celu uwiązania ich» 3. hist. «górna część zbroi średniowiecznej osłaniająca… … Słownik języka polskiego
szyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIc, szyję, szyje, szyty {{/stl 8}}– uszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc {{/stl 8}}{{stl 7}} łączyć kawałki tkaniny, skóry itp. za pomocą nici przewlekanych igłą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szyć spódnicę. Uszyć garnitur.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szyja — 1. poet. Łabędzia szyja «szyja długa, smukła»: Uwagę przyciągały jej wielkie, pełne ekspresji oczy, skore do uśmiechu usta, łabędzia szyja. Przekrój 28/1995. 2. pot. Mieć nogi do samej szyi «o kobiecie: mieć długie nogi»: Widziałeś nową pannę… … Słownik frazeologiczny
obroża — ż II, DCMs. obrożaży; lm D. obrożaży 1. «opaska zakładana psu na szyję, zwykle skórzana lub metalowa, umożliwiająca prowadzenie go na smyczy, trzymanie na łańcuchu itp.» Ozdobna obroża. Obroża z kolcami. Włożyć psu obrożę. Prowadzić psa za obrożę … Słownik języka polskiego
szyć — ndk Xa, szyję, szyjesz, szyj, szył, szyty 1. «łączyć nićmi jakiś materiał (np. tkaninę, skórę) robiąc ręcznie (nawleczoną w igłę nitką) lub maszynowo ściegi, szwy; wytwarzać coś łącząc szwami odpowiednio wykrojone części tkaniny, skóry itp.» Szyć … Słownik języka polskiego
wciągnąć — dk Va, wciągnąćnę, wciągnąćniesz, wciągnąćnij, wciągnąćnął, wciągnąćnęła, wciągnąćnęli, wciągnąćnięty, wciągnąćnąwszy wciągać ndk I, wciągnąćam, wciągnąćasz, wciągnąćają, wciągnąćaj, wciągnąćał, wciągnąćany 1. «ciągnąc, wlokąc wprowadzić kogoś,… … Słownik języka polskiego
zarzucić — dk VIa, zarzucićcę, zarzucićcisz, zarzucićrzuć, zarzucićcił, zarzucićcony zarzucać ndk I, zarzucićam, zarzucićasz, zarzucićają, zarzucićaj, zarzucićał, zarzucićany 1. «rzucając zawiesić, zaczepić coś na czymś; przerzucić przez coś» Zarzucić worek … Słownik języka polskiego
szyja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, DCMc. szyi {{/stl 8}}{{stl 7}} u człowieka i niektórych zwierząt: część ciała łącząca głowę z tułowiem, zwykle przewężona : {{/stl 7}}{{stl 10}}Długa, krótka, smukła szyja. Zgiąć, wyciągnąć szyję.{{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
